ΓΚΟΓΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Η ΑΛΛΙΩΣ ''ΜΠΑΓΙΑΝΤΕΡΑΣ''

Ο Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας γεννήθηκε στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά στην οδό Βύρωνος 27 το 1904. Ο πατέρας του, Ιωάννης Γκόγκος, ήταν Ποριώτης, υπαξιωματικός του Λιμεναρχείου Πειραιά και η μητέρα του, Αγγελική, ήταν Υδραία στην καταγωγή (το γένος Τζιέρη). Ήταν το 21ο από τα 22 παιδιά της οικογένειας. Τελείωσε τήν σχολή «Προμηθέας» και πήρε την ειδικότητα χειριστή ηλεκτρολόγου. Το 1910 έπιασε στα χέρια του το μαντολίνο και περίπου την ίδια εποχή κάποιος κουμπάρος της οικογένειας ονόματι Γεώργιος Νιανούρης του έμαθε τόν μπαγλαμά. Εργάστηκε σε τσιμεντάδικο και στα Λιπάσματα ως συντηρητής μηχανών. Την περίοδο 1923-24 έπαιζε με φίλους του, σε διάφορα γλέντια, μία δική του διασκευή της Ιταλικής οπερέττας «Μπαγιαντέρα» και από τότε του έμεινε ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο. Το 1939 παντρεύτηκε την καπνεργάτρια Δέσποινα Αραμπατζόγλου, μικρασιατικής καταγωγής.

Μουσική σταδιοδρομία
Το 1923-24 καί ενώ υπηρετεί ως ναύτης γνωρίζεται και συνάπτει φιλία μέ τόν Γιώργο Μπάτη. Το 1934 μέ την βοήθεια του δημοσιογράφου Κώστα Φαλτάιτς ηχογραφεί στην Columbia τις «Καπνουλούδες», ως πρώτος «ανταγωνιστής» του Μάρκου. Την αμέσως επόμενη χρονιά ηχογραφει τα «Ήταν άνοιξις» και «Πάντα με γλυκό χασίσι». Την ίδια χρονιά ανεβαίνει στο πάλκο στο μαγαζί του Σαραντόπουλου με τον Ανέστη Δελιά, τον Δημήτρη Λορέντζο-Μπαρούση στο βιολί, τον τραγουδιστή Κ. Φλώρο και μια τραγουδίστρια της εποχής, την Γιώτα. Αργότερα, παρέα με τον Στράτο Παγιουμτζή καί τον Γιώργο Μπάτη και έναν ντόπιο κιθαρίστα θα εμφανιστούν για δύο μηνες στην Θεσσαλονίκη καί στο μαγαζί του Κέρκυρα. Στην επιστροφή τους θα σχηματίσουν μια κομπανία πάλι με τον Δελιά, τον Λορέντζο, τον Κώστα Καρίπη στήν κιθάρα καί τόν Γιώργο Κάβουρα και θα εμφανιστούν για οκτώ μήνες στό «Συράγγειον» στο Πασαλιμάνι. Την εποχή αυτή διαμορφώνει το προσωπικό του στύλ που τον διέκρινε. Ύστερα θα παίξει με σχεδόν όλους τους διακεκριμένους μουσικούς της εποχής στο θρυλικό «Δάσος» του Βλάχου στο Βοτανικό (σίδερα Μαυρομάτη). Εκεί γνώρισε και τον 16χρονο τότε Μανώλη Χιώτη με τον οποίο θα συνεργαστεί στενά τα επόμενα χρόνια. Τον Ιούνιο του 1941 όμως, και ενώ βρισκόταν στο πάλκο του κέντρου διασκέδασης «Πειραιεύς» στο Μαρούσι, ο Δημήτρης Γκόγκος θα χάσει την όρασή του από ραγδαία εξελισσόμενο γλαύκωμα.
Ο Δημήτρης Γκόγκος απεβίωσε στις 18 του Νοέμβρη του 1985 από λοίμωξη του αναπνευστικού.